Την Παρασκευή βγήκε να πάρει ψωμί και γάλα. Τελικά πήρε και μια μερέντα γιατί η παλιά τελείωνε. Κάθε φορά που φεύγει οι τοίχοι γεμίζουν μικρά χαρτάκια. Δεν είναι άνθρωπος. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ. Ξεφύτρωσε από ένα παραμύθι με μαγικά πλάσματα. Δεν ξέρει να χαϊδεύει. Όταν μ'ακουμπάει μου αλλάζει το δέρμα. Δεν ξέρει να φιλάει. Αποκλείεται να είναι φιλί αυτό που κάνουμε. Δεν έχει μάτια. Έχει δυο φωλιές που με χωράνε. Δεν έχει κοιλιά. Έχει μια υφήλιο από μαργαρίτες. Δεν έχει δέρμα. Έχει λιβάδια από χρωματιστές παπαρούνες. Φοράει το χέρι μου στο δάχτυλό του και το λαιμό μου στο χέρι του και όλο μου το σώμα στο λαιμό του. Υπάρχει στο σπίτι μου όπως το αλάτι στη θάλασσα. Ζούμε μαζί με χίλια άλλα μικροσκοπικά πλάσματα τεραστίων διαστάσεων. Στριφογυρίζει το κρασί πάνω στο χέρι του και πετάει το νερό στον ουρανό. Ύστερα το αφήνει να σκάσει στο έδαφος. Τρώει παγωτό την ώρα που βάζει το χέρι του μέσα στο παντελόνι μου. Χύνει πλανήτες στην κοιλιά μου και γαλαξίες στο πρόσωπό μου. Χύνω λάβα και μαγικό ζωμό μέσα του κι αμέσως τον βλέπω να φωσφορίζει. Κάθε Σάββατο μεσημέρι μεταφερόμαστε σε άλλο γαλαξία και κόβουμε φαγητά που φυτρώνουν εκεί. Γυρίζουμε στο σπίτι και τα μαγειρεύουμε. Εκείνος βάζει το λάδι, εγώ τον δένω σε μια καρέκλα που δεν μεταφέρεται. Είναι βιδωμένη στο πάτωμα. Αγαπάμε και μισούμε ένα στρογγυλό ασημένιο πλανήτη που μας έλκει και μας απωθεί. Νικήσαμε όλες τις μέρες της βδομάδας αλλά ξεχωριστά. Τώρα θα τις νικήσουμε όλες μαζί με τη σειρά. ΔευτέραΤρίτηΤετάρτηΠέμπτηΠαρασκαυήΣάββατοΚυριακήΔευτέραΤρίτη. Φιλάει ανάποδα κι εγώ το καταλαβαίνω. Πηγαίνουμε μαζί στο νηπιαγωγείο. Κάνουμε τις πρώτες ζωγραφιές μας. Ξηλώνουμε τις λέξεις από τα νοήματά τους και τις ράβουμε στα δικά μας. Γαμιόμαστε 4G και αγκαλιαζόμαστε USB. Γεννήθηκε την ώρα που η μαμά μου είχε οργασμό. Ο αγκώνας του φυτρώνει κάθε διακόσσιαχιλιάδεςτρισσεκατομμύριασαραντατέσσεραχίλια χρόνια στο πιό σπάνιο μέρος που μάλλον δεν υπάρχει. Η φωνή του είναι αφροδισιακή κι ο τρόπος που καπνίζει σκοτώνει όλους τους καρκίνους. Είναι ημικύκλιος και τον ζηλεύει η ανατολή. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Εϊναι δικός μου. ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Είμαι δική του. ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Είμαστε πλανήτης. Όποιος δε με πιστεύει με κάνει χαρούμενη. Δεν έχω αλλα λόγ.......