ℬάλε με να κάνω ότι θέλεις, μόνο φασαρία κι ανθρώπους να μην έχει. Στο γνωστό σπίτι που είναι απαγορευτικό τους μήνες που καίνε, έκανα το λάθος, δεν πειράζει, κάνω το ένα μετά το άλλο, καμιά φορά κι όλα μαζί, δε με προειδοποίησε και κανένας, κι έτσι στη γνωστή γωνία, στη γνωστή στάση ναμημεπλησιάσεικανείς, μου μιλάνε, δε μιλαώ, μισοαπαντάω πεθαμένα και βαριεστημένα, κάνω ψέμματα οτι γράφω κάτι, δεν τολμάω να κοιτάξω τι γράφω, αυτόματα γίνεται, ξεκινάει με μουτζούρες και μετά μόνο του το χέρι μου πιάνει δουλειά, γράφει ότι σκατά θέλει εκείνο, το μικρό παιδάκι ουρλιάζει, θέλω κι εγώ να ουρλιάξω, θέλω να βάλω τη μαμά του να πληρώσει πρόστιμο, κόβω τα νύχια μου κάθε βδομάδα, ξυρίζω τα πόδια μου προσεκτικά, θέλω πρέπει να είναι όσο πιο μαλακά γίνεται για να ακουμπάει το ένα στο άλλο χωρίς να παραπονιέται κανένα. Δεν τρώω, είναι σχεδόν αδύνατο να φάω. Σα να σπρώχνει κάτι το φαγητό έξω, δύο μικρά κεφτεδάκια της μαμάς και μισή ντομάτα για να γλιστράει. Αμέσως μετά πλένω τα δόντια μου, έχω έναν πόνο εδώ κι εκεί, θα μπορούσε να είναι πόνος στο στομάχι αλλά δε θυμάμαι να το φόρεσα σήμερα αρα δεν είν'αυτό. Αργά τη νύχτα βουλώνει η μύτη μου, το καλύτερο σεξ είναι εκείνο το μέσα στον ύπνο, το χωρίς λόγο, alcohol μέχρι καταστροφής δυο μέρες, πρέπει να αρχίσω να καταλαβαίνω τί σημαίνει καταστροφή, πάτησα καταλάθος το ένα ακουστικό, το κατέστρεψα, να μια καταστροφή, ο shubert κάνει την τιμή μόνο στο δεξί μου αυτί, εγώ κάνω την τιμή μόνο σε σένα τελευταία, ναι και σε μένα φυσικά, θέλω να πιω λίγο ακόμα μη με πρήζετε, σταμάτα παιδάκι, πόσα περίπου λάθη πρέπει να κάνω στη σειρά, μαθαίνω λέξεις και προφορές των βορείων jeg savner dig, δε στρίβω, καπνίζω έτοιμα τσιγάρα και τα δάχτυλά μου μοιάζουν πολύ μικρά μπροστά τους, όχι όσο τα πόδια μου αλλα μικρά. Οι δυσανάλογες πατούσες μου αφήνουν σημάδια, βρεγμένη από το μπάνιο, δε σκουπίζομαι ποτέ, δε θέλω, αφήνω ένα σημάδι πατούσα στο χαλάκι του μπάνιου, δεν μπορώ να ξεγελάσω κανέναν πια, αυτό είναι το πόδι μου και δε θα μεγαλώσει άλλο, ευτυχώς μπορώ ακόμα να ξεγελάσω όποιον θέλω σε σχέση με την ανάγκη μου που σίγουρα θα μεγαλώσει αλλά μπορώ να την κάνω να φαίνεται μικρή όπως όταν καταστεναχωριέμαι εμφανίζεται εκείνο το ψεύτικο humor και με κάνει να μην πλαντάζω, ο μπαμπάς μου λέει πως έχω γίνει σκληρή κι αμείλικτη, του εξηγώ πως βαριέμαι να δικαιολογώ και σιχαίνομαι να ενοχεύομαι, το καταλαβαίνει αλλά δεν μπορεί να το κάνει. Δυό ώρες φιλοσοφίες μέσα στα μούτρα σου μπαμπά από τη μικρή σου κόρη που τη νομίζεις για τόσο σοφή, χαζή είναι μπαμπά, στεναχωριέται και αποκολλάται το στομάχι της,ναι ξέρω δεν είναι ακριβώς στομάχι είναι η άλλη η πιό ωραία λέξη που την έχουμε στο κουτί με τα απαγορευμένα, όλες τις αγαπημένες λέξεις πρέπει να τις ξέρουμε σε όλες τις γλώσσες γιατί ποτέ δεν ξέρεις, κι ας είναι η γενική του πληθυντικού τους άκομψη, αποκόλληση σπλάχνων τότε, ονομαστική: τα σπλάχνα, τι λέξη! τι λέξη γαμώ το χριστό μου, γιατί κανείς δε σκέφτηκε να γράψει ένα βιβλίο γεμάτο μ' αυτή τη λέξη σε όλες τις γλώσσες; σπλάχνα, wnętrzności, suolisto, tarme , sisikond , entranhas , bowels, φτάνει, τώρα μένει η προφορά κι ύστερα το ανακάτεμα, έ μέχρι την ασφυξία φυσικά.