Γράφω μέσα από το νάυλον που με συσκεύασες, δεν έχει αέρα εδώ αλλά ποιός γαμάει τις αναπνοές. Πάντα μετά το τίποτα έρχεται το όλα και πάντα μετά το όλα έρχεται το τίποτα. Πάντα μετά το ποτέ έρχεται το πάντα μα ποτέ δεν έρχεται το πάντα μετά το ποτέ. Τα καλοκαίρια όπως πάντα τον παίρνουν. Νόμιζα κι εγώ πως τούτο δω θα ναι αλλιώς αλλά κοίτα που πάει να προσπεράσει τα προηγούμενα και να βγει πρώτο στο θάνατο.Σιχαίνομαι τα ανοιχτά παράθυρα κι η πεταλούδα μου φοβάται τις πεταλούδες της νύχτας που μπαίνουν και κάνουν τακ-τακ πάνω στη λάμπα. Τις τραβηγμένες μπαλκονόπορτες και τις εναλλαγές του φωτός της τηλεόρασης -που είναι πιό γρήγορη από την ταχύτητα του φωτός , μεσα από τα δωμάτια. Μην ανοίγετε ρε ζόμπι την τιβί. Δεν τιτιβεί πάει και το'παμε απο παλιά. Τουλάχιστον ανάψτε κι άλλο φως μαζί. Είμαι ένα στρείδι που όσο κι αν με αρρωστήσες δεν μπορώ να γίνω μαργαριτάρι. Είσαι ένα μαργαριτάρι που ποτέ δεν αρρωσταίνει και γι 'αυτό πάντα μένει στρείδι. Θα'θελα να σουν έφηβος, να μένεις στο απέναντι μπαλκόνι, να σβήνεις τα φώτα και να με βλέπεις να κυκλοφορώ μισόγυμνη μέσα στο σπίτι, να καβλώνεις και να χύνεις εκατόντριαντατέσσερις φορές για μένα όσες και οι μέρες που με κυριεύεις. Θέλω να σου δώσω εκατοντριαντατέσσερα φιλιά τώρα, να σε γλείψω εκατόντριαντατέσσερις φορές, να σου πω εκατοντριαντατέσσεριςχιλιάδεςεκατομμύριαχίλαδισεκατομμύριαχιλιάδες πως σε λατρέυω και λιώνομαι για τον αναπτήρα σου που δεν ανάβει, να σε παρατήσω εκατόντριαντατέσσερις νύχτες, να σε πονέσω εκατόντριαντατέσσερις πόνους, να σου πω εκατοντριαντατέσσερις μιλιές πως ο έρωτας είναι αβίαστος σαν μια κλανιά αα αυτό το ξαναείπα. Είμαι το μπαλόνι των ανθρώπων. Με φουσκώνουν και με ξεφουσκώνουν όποτε θέλουν. Άλλες φορές με αφήνουν σιγά σιγά να κάνω εκείνο τον ηλίθιο θόρυβο σσσσσσσσσσσσσ του ξεφουσκώματος κι άλλες φορες με σκάνε μπαμ κι είναι και φορές που εκεί που με κρατάνε με τον κόμπο (αφαλό) τον αφήνουν ξαφνικά και πετάγομαι φφφφρρρρρρρρρρρ και κάνω σαν τρελό στον αέρα. Τώρα όμως που έχω γεμίσει τόσα σάλια από τα φουσκωμένα λόγια θα μπορέσω να ξαναφουσκώσω; Είναι ωραία να φουσκώνεις αλλά επικίνδυνο. Βλακεία μου που ξαναφούσκωσα λέω, αλλά πάλι ποτέ δεν μετανιώνω τίποτα. Γυρνάω στη φωλιά μου στον μόνο εκείνο ποιητή που ποτέ δε θα με προδώσει. Θέλω να σκάσω στα γέλια κι ύστερα να κλάψω για πάντα.Ασφυξία ολικής. ΔΗΛΩΝΩ ΥΠΕΥΘΥΝΑ: οι ερωτευμένοι είναι πιο ηλίθιοι κι απ'τους βλάκες.
Σαγαπαω, αλλά πάρα πολύ (καθόλου) εντελώς
Από:Φ...Φ
Στάλθηκε 20:57
07/07/2009
Από:Φ...Φ
Στάλθηκε 20:57
07/07/2009