Eεεε δεν έχω και πολλή όρεξη. Μόλις καταβρόχθισα μια μπλε σοκοφρέτα, τα πόδια
μου τρεμουν, το τραπέζι της κουζίνας δεν είναι εκεί για να τρώμε όχι
όχι. Είναι εκεί για να κοπανάω τα ποδοδάχτυλά μου και για να ακουμπάω
τους αγκώνες μου όταν πλαντάζω στο κλάμα, ναι το να πλαντάζεις είναι μια
ολόκληρη ενέργεια που σχεδόν ποτέ δε ντρέπεται, εγώ ντρέπομαι λίγο τώρα
για χαζούς λόγους ναι, είναι ένα αγόρι που ξέρει όλα τα σημεία πάνω στο
σώμα, δε θα θελα ποτέ ν' αγγίξει τίποτα αλλά θέλω μόνο να μου τα
ονοματίζει, είναι ένα άλλο αγόρι που δεν ξέρει την τύφλα του από
ονόματα αλλά θέλω να μου αγγίξει ο,τι έχω και δεν έχω και δεν είχα και
θα έχω και δε θα έχω και οι ψυχίατροι είναι αδιάκριτοι και ρωτάνε τα
πάντα και θέλουν να καταπιούν τη λίμπιντό μου ναι μη ρωτάς, απλά για
καμιά βδομάδα δεν ήθελα σεξ απλό είναι ναι, ναι ναι τώρα θέλω, ναι
εκείνη τη βδομάδα δεν αυνανιζόμουν, ναι τώρα αυνανίζομαι κάθε μέρα κάθε
ώρα, κάθε δευτερολεπτο, ναι μη ρωτάς βλακείες, ναι έχω μουνί, ναι είναι
τέλειο ολοζώντανο, μαλακό και ζεστό, σχεδόν μιλάει, έχει πιο ωραία φωνή
από μένα, μπορεί να μου πάρει τη δουλειά μέσα απ τα χέρια μου, μ' αρέσει
να βγάζω την ταχύτητα και ν' αφήνω το δρόμο να μου δείξει αν είναι
ανηφορικός ή κατηφορικός ή ανυποφορικός, κάνω πολύ σεξ και δεν πειράζει
κανέναν, ίσως λίγο τη μαμά, κατουράω και τσούζω τελείωσε όλο το
προφυλακτοκουτί, το πάτωμα έχει παντού χυμένες καπότες, θα τις μαζέψω το
πρωί, και τώρα πρωί είναι αλλά εννοώ το πιο πρωί, πεινάω και ναι θα
έτρωγα ό,τι υπάρχει, χαίρομαι που οι άνθρωποι νομίζουν οτι μπορούν να με
καταλάβουν αλλά στην πραγματικότητα δεν ξέρουν την τύφλα τους για μένα,
ναι ίσως ξέρουν πώς χύνω πάνω τους, πάνω στα χέρια τους, αλλά μέχρι
εκεί,τίποτα πιο βαθύ, ο οργασμός όχι δεν είναι βαθύς, μια απλή τέλεια
μαλακία είναι, σε 24 ώρες έχυσα 5 φορές δυο διαφορετικά αγόρια, το
δεύτερο ευτυχώς ήταν έξυπνο πολύ, τρέμει το δεξί μου πόδι και παγώνει
λίγο, έχω μια ακεφιά από ' δω μέχρι την αριζόνα και μόνο ένα αγόρι
μπόρεσε να το καταλάβει, η μοναξιά μου είναι παροιμιώδης και την αγαπώ
όσο ποτέ, η μαμά επιμένει πως πρέπει να βρω γκόμενο να μου σκοτώνει τις
ακατανόμαστες, όχι δε δέχομαι τέτοιο δίλημμα, την αγαπώ τη μοναξιά μου,
ναι και τον κάθε πούτσο, είναι παιδικό όργανο, κάθε αγόρι σκέφτεται
παιδικά για τον πούτσο του κι έχει τόση τρυφεράδα κρυμμένη όλο αυτό,
άνοιξα το συρτάρι με τα εεε ας πούμε εργαλεία, βρήκα και το βάζο με το
ονοματεπώνυμό μου και τις πέτρες της χοληδόχου, με ένα ξεραμένο πράσινο
πράμα, η ζωή μου τότε ήταν άλλη, άλλη κι εγώ, πιο κανονική να μιλήσουμε
για συντροφικότητα θέλεις εεε, μπα μπα δεν υπάρχουν αυτά, θα πάω να
κοιμηθώ σε λίγο, έχω απίστευτο ενθουσιασμό που θα κοιμηθώ μόνη μου σε
κρεβάτι για τρεις, ζαλίζομαι λίγο, κάνω εμετό και μετά ξεκάνω, συναντάω
ανθρώπους που λυπούνται τους εαυτούς τους, η αποστροφή μου για κάθε τί
ανθρώπινο συνεχίζει ακάθεκτη, έχω πια πάθει αντιανθρωπισμό, το
βεβαιώνουν όλοι, αν είχες την παραμικρή ιδέα πόσο πολύ ήθελα να σε
αγγίξω δε θα φερόσουν έτσι αλλά μάλλον δεν την έχεις. Τα μέλη του
σώματός μου μοσχοβολάνε όλα, ένα μικρό πανμικρο και όμορφο αγόρι μου
χάιδευε το λαιμό με κάτι δάχτυλα ούτε παραγγελία, οδηγούσα κι εκείνος δε
σταματούσε λεπτό να μου χαϊδεύει το λαιμό, εγώ τραγουδούσα μια μελωδία
χωρίς λόγια, έκανα μόνο μμμμμμμμμμμ κι εκείνος συντόνιζε τα χάδια του με
το ρυθμό,σχεδόν άλλαζε δάχτυλο κάθε που άλλαζε η συγχορδία. Λίγο
αργότερα στο σπίτι με έγλειφε σα να ήθελε να με καταπιεί, χύσαμε μισό
ατλαντικό ο ένας πάνω στον άλλο, και το πρωί ένοιωσα διακόσια χάδια πάνω
μου, του έφτιαξα ελληνικό καφέ κι έφαγε το κατακάθι, προσπαθούσα να του
εξηγήσω στη γλώσσα του τί είναι το κατακάθι, δε νομίζω πως το κατάλαβε,
έκανε κριτςκριτς μέσα στο στόμα του, με φίλησε πάλι τόσο ζεστά σα να
μου χάριζε τη γλώσσα του για όσο θέλω, έκλεινα τα μάτια και σκεφτόμουν
τη λέξη κατακάθι και χωρίς να το θέλω σκεφτόμουν ανθρώπους κατακάθια.
Χαρίζω το δέρμα και το σώμα μου σε όποιον δείξει πως το θέλει κι εκείνο
το άτιμο ανταποκρίνεται, ναι από μικρή είχα έφεση στους οργασμούς κι όσο
μεγαλώνω μου είναι πιό ευκολο να χύσω απ'ότι να ακουμπήσω άνθρωπο, έχω
κάτι πόνους που δε μπορεί, θα πάνε περίπατο κι αυτοί. Έχει λίγο πλάκα
που δεν εμπιστεύομαι κανέναν και πιό πολύ πλάκα που χαζογελάω την ίδια
στιγμή που καταπίνω κάτι πίκρες πικραμένες, είμαι πικραμένη όσο δεν
πάει, κι εσύ δε μ' ακούς δεν ακούς, δεν κάνεις τίποτα, η ραχοκοκκαλιά
σου και το αριστερό σου φρύδι δε θα μ' αφήσουν να κοιμηθώ πάλι απόψε όσο
κι αν προσπαθήσω. Θα πάω στο μέσα δωμάτιο, στην αριστερή πλευρά
παραμερίζοντας όλα τα φουστάνια που δοκίμασα πριν έρθω να σε [βρω]. Θα
προσπαθήσω να κοιμηθώ και χωρίς να πάρω χαμπάρι τα πόδια μου θα έχουν
ανοίξει. Ναι σ' αρέσει δε σ' αρέσει, τον τελευταίο καιρό για σένα χύνω.
Όχι όπως νομίζεις. Χύνω μαζί με πίκρα, μόνο έτσι μπορώ να κοιμάμαι. Οι
φτέρνες μου καίνε , κρατιόμουν τόση ώρα και δεν κατούρησα, βαρετός ο
ανθρώπινος οργανισμός, κατουράει εκατό φορές τη μέρα. Θα είχε
περισσότερο ενδιαφέρον αν κατουρούσαμε μια φορά την εβδομάδα κι ας ήταν
για πέντε ολόκληρα λεπτά. Κλείνουν τα μάτια μου κι η καρδιά μου. Κλείνει
κι ο εαυτός μου σιγά σιγά. Μια μέρα στο τέλος των ωκεανών θα αποδείξω
πως δε φοβήθηκα ποτέ τίποτα,έρχονται τα γενέθλια του μονα-δικούμου
ποιητή, στη λισαβόνα θα έχουν βγει οι φτερωτές κατσαρίδες, κι εγώ
περιμένω το χειμώνα να πάω πάλι να ρωτάω σε ξένες γλώσσες βλακείες, η
χημειοθεραπεία είναι το αντίθετο της φυσικοθεραπείας;;;; Ένα θα σου πω.
Άν έβλεπες τον ώμο μου τώρα πόσο γυαλίζει και πόσο ταιριάζει με το
υπόλοιπο σώμα μου θα με ερωτευόσουν τόσο που το δεξί σου φρύδι θα
κουνιόταν οπως και το αριστερό Πάω τώρα να αφοσιωθώ στην αναγούλα που
μου προκαλούν τα γνωστά ανθρωπινά. Τόση αναγούλα που ξέχασα πόσο πονούσα
τοτε που εσύ δεν είχες ιδέα.Ξέρεις τι; δε νυστάζω, απλά θα κοιμηθώ για
να περάσει το σήμερα γιατί σα να ήταν κατανυπόφορο.