Εκείνον το χαζοαύγουστο έμπαινα μέσα στα κτελ με χαρά, οι άνθρωποι δεν ήξεραν άλλη κρίση εκτός από την προσωπική τους κι έτσι στη στάση της λαμίας αγόραζαν καφέδεδοσαντουις νεροαναψυκτικά παγωτογλυκά. Οι γυναίκες έτρεχαν στις βρωμοτουαλέτες πασιάκος , περίμεναν η μία την άλλη να βγει απο μέσα, κι ύστερα έξω κι αυτές στην ουρά για σάντουιτς σοκοφρέτες και καφέδες. Μ' αρέσει να παρατηρώ τους ανθρώπους στα κτελ. Οι καπνιστές φαίνονται από το πρώτο δευτερόλεπτο της στάσης λαμία γιατί το πρώτο πράγμα που κάνουν είναι να ανάψουν τσιγάρο κι αυτό κάνουν μέχρι να ξαναπατήσουν το πόδι τους στο σκαλί του λεωφορείου, κι εγώ τέτοια είμαι αλλά ποτέ δεν κατουράω στον πασιάκο, δεν ακουμπαω τις βρωμοβρύσες και τις βλέπω όλες να βγαίνουν απο κει , θέλω να τους φωνάξω προσέξτε τα μουνιά σας ρε μαλακισμένες μην τα ακουμπάτε εδώ κι εκεί. Κρατιέμαι πάντα και κατουράω σπίτι. Δεν κάνει να κρατιέσαι είπε ο ουρολόγος τότε που είχε χαλάσει ο νεφρός, ναι το ξέρω αλλά κι ο γυναικολόγος είπε οτι δεν κάνει να ακουμπαω το μουνί μου όπου κι όπου οπότε βρείτε μεταξύ σας μαλάκες γιατροί. Βρωμάνε οι τουαλέτες πασιακος, κι έχουν πλακάκια απο θρίλερ, εκείνα τα άσπρα με τους μαύρους απο τη μπίχλα αρμούς κι εγώ τα φαντάζομαι πάντα με αίμα πάνω και βλέπω και κομμένες κλειτορίδες να μπαινοβγαίνουν εκει μέσα, τις φαντάζομαι να κατεβάζουν βρακιά και να προσπαθούν να μην ακουμπήσουν πουθενά και μετά να ανοίγουν τις χαζοτσάντες τους και να βγάζουν χαρτομάντηλα γιατί οι τουαλέτες πασιάκος δεν έχουν ποτέ χαρτί. Τα πλακάκια στο πάτωμα έχουν σχεδόν λάσπη, οι γυναίκες βγαίνουν και πλένουν τα χέρια τους, σιγά μωρή το μουνί σου ακούμπησες τι πλένεσαι, κοιτάζουν η μία την άλλη σα κατίνες απο τον καθρέφτη δήθεν αδιάφορα, δυσανασχετούν όλες με τη βρώμα, άσχετα αν συμβάλουν όλες σ' αυτήν. Εγώ δε συμβάλω αλλά μόνο κοιτάω, μ' αρέσει να κοιτάω. Σκέφτομαι πως αν οι τουαλέτες ήταν καθαρές πεντακάθαρες θα αυνανιζόμασταν κιόλας. Δεν ξέρω πώς είναι να έχεις πούτσο αλλά όταν έχεις μουνί πάντα καβλώνεις όταν κατουριέσαι, είναι αναγκαστικό γιατί τσούζεις και πρήζεται και η κύστη και δεν ξέρω τι την πιέζει κι απο που αλλά μοιάζει αυτό το τσούξιμο με το άλλο γι αυτό οι πασιάκοι μπορεί να γνωρίζουν οτι αν οι τουαλέτες τους ήταν καθαρές οι γυναίκες που κατουριούνται θα ήθελαν να κάθονται μέσα να αυνανίζονται και θα αργούσε το λεοφωρείο να ξεκινήσει κι ίσως να είναι και εντολή του κτελ αυτή για τις βρώμικες τουαλέτες, γιατί τον πασιάκο μάλλον θα τον συμφέρει να κάθονται πολλή ώρα όλοι να παίρνουν πολλά σάντουιτς, τέλοσπάντων δεν ξέρω ποιός το σκέφτηκε αυτό. Εγώ καπνίζω δυο ή τρία τσιγάρα σε κάθε στάση λαμία έχοντας συνήθως σεξουαλικές φαντασιώσεις , τις πιο πολλές φορές βρώμικες, όπως εκείνη τη φορά μετά απο τον παλιό εκείνο άυγουστο που ήμουν με τον ποιητή στο κτελ και ήθελα να του τον παίξω αλλά εκείνος ντρεπόταν και μετά τον πήρε ο ύπνος. Ήταν η πρώτη φορά που είχα μπει στο κτελ με κάποιον άλλο, ωραία ήταν αλλά αν με άφηνε να του τον παίξω θα ήταν πιο ωραία. Το χειρότερό μου είναι να μπαίνω μέσα και να κάθεται κάποιος στη θέση μου και να πρέπει να τον σηκώσω, δεν το αντέχω αυτό. Το ζητάω πάντα ευγενικά αλλα΄με μια κρυμμένη αναίδεια γιατί ξέρω πως διαφορετικά μπορεί και να με γράψει στα παπάρια του και δεν αντέχω να με γράφουν, κι εκείνος σηκώνεται ανόρεχτα και πάει στη θέση του που συνήθως δεν έχει παράθυρο και ξενερώνει, ας το ζητούσες μαλάκα, σκέφτομαι με νηπιακό τρόπο σκέψης και κάθομαι. Ακούω μπετόβεν που πάντα συμβάλει στην έτσι κι αλλιώς κάβλα του ταξιδιού, κι αν δεν ακούω βλέπω τις ταινίες των κτελ που είναι πάντα από την προσωπική ταινιοθήκη του οδηγού με το γαλάζιο πουκάμισο, και είναι παντα απο εφημερίδα μάλλον κυριακάτικη, γι αυτό είναι αμερικανιές, πολύ συχνά κωμωδίες η πολεμικές η περιπέτειες και δε μ' αρέσουν, εκτός απο μερικές φορές που παίζει καμιά καλύτερη ταινία και τότε τη βλέπω και περνάει ένα δύωρο περίπου έτσι, δεν μπορώ να κοιμηθώ σχεδον ποτέ και ποτέ μα ποτέ δεν πιάνω την κουβέντα σε κανέναν ούτε απαντάω όταν μου μιλάνε, είναι το χειρότερό μου αυτό, κι αν κανείς επιμένει να μου πιάσει την κουβέντα γίνομαι βρωμιάρα αγενέσταση του το κόβω και ησυχάζω. Μα τόσο δεν αντέχουν τους εαυτούς τους, ούτε για το γαμημένο δρομολόγιο θεσσαλονίκη αθήνα δεν μπορούν να μη μιλάνε; και τότε αρχίζουν τα τηλέφωνα, κάποιοι μιλάνε δυνατά η πιο συνηθισμένη κουβέντα που ακούγεται είναι -είμαστε στην ...... ή φτάνουμε στο..... , μετά κάποιοι συνεχίζουν τις συνομιλίες τους σαν εκείνη την πατσαβούρα που ήταν δίπλα μου εκείνο το απόγευμα, δε σταμάτησε να λέει μαλακίες κι εγώ φαντασιωνόμουν να την κλειδώνω σε ένα χοντος σέντερ να πεθάνει εκει μέσα απο ασιτία και να αναγκαστεί να τρώει τις κρέμες με γέυση μάνγκο και να πίνει αρώματα σαν αυτό που φοράει και μας έχει βρωμίσει όλους, έχει λεπτή φωνή άρα δεν γλείφει πούτσους , έχει και τεράστια νύχια με στρας άρα δεν τα χώνει στο μουνί της, μιλάει ασταμάτητα για το τίποτα, το κινητό της είναι ροζ και κρέμεται κι ένα αρχιδάκι κάτι δεν ξέρω τί είναι, με εκνευρίζει τόσο πολύ που μετανιώνω που σήκωσα τον προηγούμενο που καθόταν εδώ, άντε να φτάσουμε κουράστηκα κατουριέμαι, τα τελευταία εκατό χιλιόμετρα είναι τα πιο βασανιστικά δεν αντέχονται, έχει πιαστεί η μέση μου, θέλω να τεντώσω τα πόδια μου, να καπνίσω, να ξεντυθώ να κάνω μπάνιο βρωμάει η διπλανή. Φτάσαμε, κατεβαίνουν όλοι βιαστικά, κάποιοι έχουν ήδη σηκωθεί όρθιοι πριν το λεωφορείο σταματήσει, αυτους τους ονομάζω πρόωρη εκσπερμάτιση, τριάντα μαλάκες είμαστε εδω ρε, θα προλάβετε, πφφ τι γίδια δεν μπορώ, περιμένω να κατέβω τελευταία, πάντα τελευταία κατεβαίνω, η διπλανη ξαναμιλάει στο κινητό, σέρνοντας την καρακιτς βαλίτσα της με ροδάκια πάντα, κάνουν θόρυβο, κάνει ολόκληρη θόρυβο, τη βλέπω να απομακρύνεται, ουστ μπαζο λέω απο μέσα μου τράβα τον τίποταδρόμο σου και άσε με, πάω σπίτι να πιω καφέ της προκοπής, να σας χύσω και να σας κατουρήσω.
Η φώτο ήρθε μόνη της με τα πόδια απο δω
Η φώτο ήρθε μόνη της με τα πόδια απο δω