ℰπέστρεψα σπίτι με καμμένα πόδια. Οχτώ ώρες πάνω σε δώδεκα πόντους και χίλιους πόνους, το τελευταίο δύωρο χόρευα και λίγο κλωτσούσα. Ο ανεμιστήρας μου σβήνει το τσιγάρο, εμένα δε με σβήνει κανείς σαν ανάψω. Πόσες πιθανότητες να συναντήσεις στον ίδιο χώρο τρείς άντρες με τους οποίους γαμιόσουν τις τελευταίες δέκα μέρες. Με πλησιάζουν όλοι μαζί, ο ένας ρωτάει σαν κακόμοιρος, ωραία δεν περάσαμε, που να θυμάμαι ρε μαλάκα είχα πιεί ένα σκασμό και βγάλε το σκασμό κι εσύ τώρα άσε με, ο άλλος κάνει τον άνετο, σήκωνε κανένα τηλέφωνο μου λέει, δεν είμαι μόνη τις νύχτες του απαντώ, μη με πρήζετε, πάρτε τα σπερματοζωάριά σας και ξουτ από δίπλα μου, δηλώνω αυτό ναι, ποτέ δε γαμιέμαι με τον ίδιο άντρα δεύτερη φορά, εκτός αν ο άντρας είναι ο πιό άντρας, σαν αυτό το αγόρι που είναι ο πιό άντρας και τα χέρια του μοιάζουν με το λαιμό του ανεξήγητα και είναι το μόνο αγόρι που κοιμάται και ταυτόχρονα με χαϊδεύει και μου φιλάει όλο το πρόσωπο και μου διορθώνει τα μαλλιά και είναι μια σταλιά πράμα σε ένα τεράστιο σώμα, είναι πανύψηλος κι αν αγκαλιαστούμε όρθιοι με το ζόρι φτάνω στο στήθος του κι είναι κι αυτές οι παλάμες του που είναι τεράστιες και που απο έξω έχουν εκείνους τους αγαπημένους κόμπους εκεί που μετράμε τους μήνες πάνω, που μοιάζουν με το μήλο του αδάμ που το φιλούσα και το ρουφούσα μερικές ώρες και το αγόρι έπαιρνε βαθειές αναπνοές χαϊδεύοντάς μου τον άλλο κόμπο στον αγκώνα που μοιάζει κι εκείνος με το μήλο του αδάμ κι όλα τα βουναλάκια στο σώμα μοιάζουν έτσι ναι ναι κι είναι παράδοξο γιατί εγώ είμαι αλλεργική στα μήλα, έχουμε βρει όλα τα μαγικά σημεία με το αγόρι και τα ακουμπάμε με δύναμη ή χωρίς, κοιμάμαι ήσυχη και το πρωί μου λέει πως είμαι όμορφη σαν πίνακας ζωγραφικής, εγώ δε λέω τίποτα, του ετοιμάζω φραπέ, βαρέθηκε τον ελληνικό, τον ονομάζει το ελληνικό θαύμα και θέλει το ποτήρι να έχει 7 δάχτυλα αφρό, πίνει και κάνει μμμμμ, όπως κάνω κι εγώ όταν τον πίνω περίπου αλλα λίγο πιο μμμμ. Χωράω ολόκληρη στο στόμα του χωρίς να μιλάει πολύ, λέει κάτι ακαταλαβίστικες λέξεις και επιμένει πως όλα είναι αστεία στη ζωή και για μερικά λεπτά με πείθει εμένα την κατάμαυρη. Χόρευα τόσες ώρες, κάπνισα πολύ και ήπια ο,τι βρέθηκε μπροστά μου, μαζεύτηκαν διάφοροι μαλάκες γύρω, ο ένας μπορεί να μου έπιασε και τον κώλο, τον κοίταξα σαν πατημένη κουράδα κι έφυγε γρήγορα γυαλίζω, είμαι γεμάτη χρυσόσκονη κι έχω δυο μαδημένα ψεύτικα ροζ τριαντάφυλα μέσα στα μαλλιά μου, το αγόρι με αυνάνισε περίπου τέσσερις φορές και μετά κοιμήθηκε ήσυχο δίπλα μου, τόσο ήσυχο που ξυπνούσα κι έβλεπα αν αναπνέει, κι όποτε άνοιγα τα μάτια μου τ' άνοιγε κι αυτός και με κοιτούσε διεξοδικά, προσπαθούσα να του εξηγήσω στη γλώσσα του πως εγώ μόνο αδιεξοδικά κοιτάω όταν μ' αρέσει κάτι, δε νομίζω να το κατάλαβε, μου φίλησε τα μάτια και τα μαλλιά, γύρισε την πλάτη του τραβώντας κι εμένα από το χέρι να γυρίσω έτσι ωστέ να τον αγκαλιάσω, ο,τι κρατιέται μου το κρατάει κι όταν καταλαβαίνει οτι θέλω να το αφήσουμε το αφήνει, δε ρωτάει τίποτα, τόσα σημάδια κι ούτε μια ερώτηση, κοιμόμαστε ναι ναι κοιμάμαι δίπλα σε άνθρωπο ω τί κατόρθωμα, κοιμάμαι και το πρωί δεν έχω αναγούλα απο το ξένο σώμα δίπλα μου, καθόλου αναγούλα, με θέλει πάλι, του εξηγώ πως το πρωινό σεξ είναι το χειρότερό μου, δεν τον ενδιαφέρει, με οδηγεί ό,που θέλει, κάνω σεξ μαζί του κι έξω τα πουλάκια κάνουν τσιουτσιου και τώρα στο φως της μέρας τα σώματά μας είναι αλλιώς, πιό ανθρώπινα πιο άκρυφτα και πιο ζεστά, κάνουν πιο πολύ θόρυβο, με ξαναφιλάει, μυρίζει σαν άντρας, κι οι κινήσεις του είναι τόσο επιδέξιες που θέλω να βγω από όλη αυτήν την περίπτυξη να τον δω απο μακρυά, να ζηλέψω τον εαυτό μου που έχει στο κρεβάτι αυτόν τον υπέροχο άντρα με τα ξανθά μαλλιά που μοσχοβολάνε και το δέρμα μικρού παιδιού, του εξομολογούμαι όλα όσα πρέπει, του λέω πως είναι ο καλύτερος εραστής που είχα ποτέ κι εκείνος απαντάει με πράξεις πάλι και πάλι, του ζητάω να με λυπηθεί, νοιώθω πως αν χύσω λίγο ακόμα θα λιποθυμήσω,γελάει και κλείνουν τα μάτια του, τρίβουμε τις κοιλιές μας και γελάμε εκείνος στη γλώσσα του εγώ στη δική μου. Κοιμάται πιό πολύ από μένα, κι έτσι έχω την ευκαιρία να τον κοιτάζω, δε θυμάμαι ο ύπνος κάποιου να μου προκαλούσε τόσο ενδιαφέρον ποτέ, κοιμάται βαθειά κι όμως αν αλλάξω το ρυθμό που αναπνέω ανοίγει τα μάτια του και με χαϊδεύει πάλι, θέλει να λύσω τα μαλλιά μου, του λέω πως αυτό είναι κάτι που δεν κάνω ποτέ, μου λέει θέλω να σου χαϊδέψω τα μαλλιά, του λέω πως αυτό είναι κάτι που δεν το κάνει ποτέ κανείς, πως δεν το αντέχω, πως είναι το πιο τρομακτικό που μπορεί κάποιος να μου κάνει, κανείς δεν αγγίζει το κεφάλι μου ποτέ, κι εκείνος σα να μη με άκουσε βγάζει τα τσιμπιδάκια ένα ένα κι εγώ δεν αντιστέκομαι, το κάνει τόσο αργά και τρυφερά, όπως ακριβώς με γδύνει, κι ύστερα χώνει το κεφάλι του και μου λέει πως μυρίζουν τόσο όμορφα και πως τώρα με αυτή τη μυρωδιά θα κοιμηθεί καλύτερα και λέει αλήθεια ναι κοιμάται πάλι κι αναπνέει μέσα στο κεφάλι μου, κι εγώ μένω ακίνητη μην κουνηθεί καμιά τρίχα και τον γαργαλήσει και ξυπνήσει, κανείς δε θέλω να μου τον ξυπνήσει, για κάποιο ανεξήγητο λόγο νοιώθω υπέυθυνη για τον ύπνο του, κι εκείνος σα να το ξέρει ξυπνάει και χαμογελάει και μου λέει πόσο σημαντικά κοιμήθηκε, παίζουμε checkers, με κερδίζει συνέχεια και γελάει, δε ντυνόμαστε, είμαστε γυμνοί μισή μέρα στο σπίτι, τρώμε γυμνοί, δε μ' αφήνει να ντυθώ, ανοίγει τη ντουλάπα μου, μου λέει πως του αρέσουν όλα τα ρούχα μου, πως ποτέ δεν έχει συναντήσει άλλο κορίτσι που έχει τόσα ίδια ρούχα, ό,τι κάνει μ' αρέσει και ναι ξέρω γιατί μ' αρέσει. Μ' αρέσει γιατί μέσα σε όλα αυτά έχει ένα εισητήριο με μια ημερομηνία στην τσέπη του. Ξέρω πως θα φύγει κι αυτό με κάνει να μη φοβάμαι, είναι κι ο τρόπος που κοιμάται που με κάνει να μη φοβάμαι, ξύπνησα πρώτη κι έγραφα κι έγραφα κι ήρθε αθόρυβα έπεσε πάνω μου τι γράφεις τι γράφεις μετάφρασέ μου, τον φίλησα στο πρόσωπο κάτω από τα μάτια, έβαλα τα δάχτυλά μου στα μαλλιά του, πήρα το αριστερό του χέρι το έβαλα στο λαιμό μου, έκλεισε τα μάτια του κι ύστερα τα άνοιξε σοβαρός, αυτά γράφω του λέω, προσπαθώ να τα κάνω λέξεις, τι κάνεις χαζή τί στον πούτσο κάνεις, έλα ντε, τί κάνω, τί στον πούτσο κάνω.