.jpg)
'ℰχω μια εικόνα από το μέλλον μέσα στο κεφάλι μου οτι έρχεται ένας καλός άνθρωπος και μου υπόσχεται οτι δε θα ξανακαταπιώ κανένα επικαλυμμένο με υμένιο δισκίο κι εγώ κλείνω την πόρτα του γραφείου του καλού ανθρώπου και βγαίνω έξω χοροπηδώντας άτσαλα και δεν καλώ το ασανσέρ αλλά κατεβαίνω τις σκάλες γρήγορα χωρίς να φοβάμαι και κάνω ήχους χαράς και πέφτω πάνω σε ανθρώπους που μέσα τους με βρίζουν αλλά δε με νοιάζει, μπαίνω στο αυτοκίνητο και ανάβω τσιγάρο και τραγουδάω και κάνω φτουυυ και πετάγονται κορτιζόνες πάνω στην π.π.γερμανού και πιο πάνω στην εγνατία κι αυτή τη φορά όχι δεν πετάω τα όργανά μου από το παράθυρο, φεύγω δυτικά και περνάω έξω από το σιδηροδρομικό σταθμό και συνεχίζω κι άλλο κι άλλο και βγαίνω από την πόλη και έξω απο τα διυληστήρια παίρνω μια βαθειά ανάσα και δε με νοιάζει γιατί συγκριτικά με τα χημικά σκατά που κυκλοφορούν τόσα χρόνια μέσα μου ο αέρας εκεί είναι πεντακάθαρος, εκεί τελειώνουν όλα η εικόνα θολώνει εκείνη τη σιτμγή που τα μάτια μου κολάνε στη βαλβίδα σφαλείας εκεί στον ψηλό σωλήνα που πάντα στην άκρη του σιγοκαίει μια φλόγα περίπου ίδια με αυτή που με σιγοκαίει κι εμένα μόνο που η δική μου δεν είναι τόσο μπλε. Σε λίγο ξημερώνει, είμαι στην ίδια γωνία που ήμουν παλιά και είμαι και τώρα, τώρα τώρα έχουμε παρόν, στο παρόν πονάω πάλι και ντρέπομαι να το πω έχει καταντήσει αηδία, σκύβω το κεφάλι μου και κοιτάζω την κοιλιά μου. Περιμένω να βρω ένα σημάδι που να δείχνει οτι είναι τόσο διαφορετική, κάτι θα πρέπει να έχει για να πονάει έτσι, κάτι που φαίνεται, την αγγίζω, τη χαϊδεύω, την πιέζω με δύναμη, προσπαθώ να καταλάβω τί σκατά θέλει, περιμένω να σταματήσει να πονάει μεταφυσικά, κλείνω τα μάτια, παίρνω μια αναπνοή και λέω όταν ανοίξω τα μάτια μου δε θα πονάει, αρχίδια, ποτέ δεν ανταποκρίνεται στα παιχνίδια μου, προσπαθώ να φανταστώ τί θα γίνεται μέσα, πόσο χάλια θα είναι όλα μέσα, σκέφτομαι κάθε ένα επικαλυμμένο με υμένιο δισκίο που έκανε τη δουλειά του εκεί κοντά, πόσα να έχω καταπιεί, μόνο τις τελευταίες οχτώ μέρες καταπίνω καταπίνω άντε άντε, πονάει το στομάχι μου και δε θα με κάνεις πουτάνα κοιλιά να πιστέψω οτι το στομάχι πονάει από το κεφάλι, τους ξεχωρίζω αυτούς τους πόνους δεν είμαι χαζή,απο τα επικαλυμμένα με υμένιο δισκία πονάει, κλείνουν τα μάτια μου, κλαίω σα σκατοκόριτσο στο μπάνιο και στο κρεβάτι πριν κοιμηθώ, αισθάνομαι διαλυμένη, συλλογίζομαι την ποσότητα χημικών σκατών που μπήκαν μέσα μου και τρομάζω και φοβάμαι, μετά το ξεχνάω ναι έτσι γίνεται πάντα, όλα τα τελευταία χρόνια δε θυμάμαι να έχω μείνει χωρίς επικαλυμμένα με υμένιο δισκία για περισσότερο από ένα μήνα, είναι αστείο εξοργιστικό κι άδικο κι ανούσιο, ε και ε και, δεν ενδιαφέρει κανέναν αυτό, ίσως εκείνους που μ' αγαπάνε μόνο αλλά κι εκείνοι δε ζούν μέσα μου για να δουν το χάος που επικρατεί, κι απ' έξω εγώ δε δείχνω τίποτα ποτέ, μόνο κάτι φορές που δεν αντέχω από τον πόνο και διπλώνομαι στα δύο και το πρόσωπό μου μαζεύεται όλο στο κέντρο, εκείνες τις στιγμές καταστεναχωριέμαι μαυριδερά, κλαίω το σκατοκόριτσο πάλι, ψυχραιμία λέω ψυχραιμία, διαβάζω 2.9 Aνεπιθύμητες
ενέργειες: γαστρεντερικές
διαταραχές, διαταραχές γεύσης, αύξηση
ή μείωση του βάρους του σώματος,
κατακράτηση υγρών, οίδημα, μελάγχρωση,
χλόασμα δέρματος, ακμή, αλλεργικά
δερματικά εξανθήματα, κνίδωση, απώλεια
τριχών, υπερτρίχωση, μαστοδυνία,
γυναικομαστία, διαταραχές της γενετήσιας
δραστηριότητας, κατάθλιψη, καταβολή,
υπνηλία ή αϋπνία, πυρετός, κεφαλαλγία,
συμπτώματα προεμμηνορυσιακού συνδρόμου,
διαταραχές περιόδου, αναφύλαξη η
αναφυλακτικές αντιδράσεις, διαταραχές
ηπατικής βιολογίας, σπάνια ίκτερος,
αύξηση των λιπιδίων του αίματος,
αρρενοποίηση θηλέων και υποσπαδίας
αρρένων εμβρύων ιδίως τα παράγωγα της
νορ-τεστοστερόνης, θρομβοεμβολικά
επεισόδια ( θρόμβωση, εμβολή, εγκεφαλικά
επεισόδια, οίδημα οπτικής θηλής) κυρίως
όταν λαμβάνεται σε συνδυασμό με
οιστρογόνα. Συνεχίζω μόνη μου να συμπληρώνω την όμορφη αυτή λίστα γιατί έχει να ενημερωθεί από το 2008 και από τότε έχουν γίνει πράματα και θάματα, απορίες, νεύρα, κλάματα σκατοκόριτσου, απώλεια αυτοπεποίθησης, στεναχώρια, άγχος, ανάγκη για αγκαλιές και χάδια με αδυναμία έκφρασης αυτών, σπάνια μίσος για όποια πουτάνα χάνει αίμα από το σκατόμουνό της κανονικά, αίσθημα κατωτερότητας ή τουλάχιστον αδικίας απέναντι σε όποια πουτάνα χάνει αίμα από το σκατόμουνό της κανονικά, αντιδραστικά συναισθήματα ανωτερότητας απέναντι σε όποια πουτάνα χάνει αίμα από το σκατόμουνό της κανονικά που συνήθως εκδηλώνονται με βρωμερή φρασεολογία και κωλοακραία υπερβολή, συνοδεύονται δε από επιχειρήματα που δυστυχώς καταρρίπτονται π.χ στα παπάρια μου μωρή κατίνα εγώ γλιτώνω λεφτά γιατί δε χρειάζομαι μουνόπανα σαν εσένα ( επιχείρημα ανυπόστατο καθώς οι επισκέψεις-εξετάσεις-φαρμακευτικές αγωγές κοστίζουν πολύ περισσότερο) καθώς κι άλλα τέτοια και τέλος μένει μόνο ένα , μπορώ να γαμιέμαι καθημερινά και συνεχόμενα για 50 μέρες όταν εσύ σκατόμουνο πρέπει να διακόψεις για να σκουπίζεις τα αίματά σου. Αυτό είναι το αγαπημένο μου ηλίθιο κατασυμπλεγματικό επιχείρημα, που όμως ταιριάζει απόλυτα και όμορφα στη συμπεριφορά σκατοκόριτσου, και ναι είναι χίλιες δυο παρενέργειες ακόμα που αδυνατώ να αναφέρω αυτή τη στιγμή ναι αυτή τη στιγμή οι πόνοι είναι πιό δυνατοί από μένα και δεν πρέπει ν' αφήσω τέτοια πράγματα να με κάνουν ο,τι θέλουν, όσο κι αν πονάω δε θα δεχτώ να περάσω τις πύλες που πάνω τους διαβάζεις εφημερέυει με φανταχτερά γράμματα, θα διασκεδάσω αλλού απόψε, όλο τα ίδια και τα ίδια προσφέρουν εκεί και τα ξέρω απ' έξω και τα έχω βαρεθεί, δε θέλω να σας προσβάλλω αλλά όχι δε θα σας προτιμήσω, τι είπατε πως δεν έχω άλλη επιλογή, ε τραβάτε να γαμηθείτε αγαπητές εφημερίες, έχω και παραέχω.