24333

Στο τεράστιο λευκό πιάτο που είναι για πράσινα φαγητά σου έβαλα να φας ένα κιλό μακαρόνια. Καλά έκανα γιατί μέχρι το βράδυ δεν πείνασες. Ελπίζω μια μέρα να μπορώ κι εγώ να φάω ένα κιλό μακαρόνια χωρίς να διπλώνομαι από τους πόνους μετά.  Συνήθως εκείνοι οι άνθρωποι που μπορούν να αντέξουν οποιαδήποτε αλήθεια είναι εκείνοι που δεν αντέχουν το παραμικρό ψέμα. Χαίρομαι που ανήκω σ' αυτούς. Ψιθυρίζω όλη μέρα "AllOfThemWitches". Είμαι η μισις Γουντχαουζ εδώ και μερικές μέρες. Βλέπω στον ύπνο μου ψηλά κτίρια με προβληματικά ασανσέρ. Ο μπαμπάς με τη μαμά αγόρασαν υπολογιστή. Τον φαντάζομαι τον μπαμπά με την καμπούρα που έχει από τα είκοσί του, να κάθεται εκεί στο τζάκι που έφτιαξε ολομόναχος, μπροστά σε μια οθόνη, να γράφει. Η μαμά θα πηγαινοέρχεται, θα κάνει δουλειές. Η μαμά θα χρησιμοποιεί το skype να μιλάει με τα παιδιά της. Για να το καταφέρουμε αυτό θα πρέπει να μιλάμε πριν μισή ώρα στο τηλέφωνο να της εξηγούμε τί ακριβώς να κάνει. Θα έχει την κάμερα ανοιχτή αλλά δεν θα την βλέπουμε και πολύ γιατί η μαμά δεν κάθεται ποτέ σε ένα μέρος πάνω απο μερικά λεπτά. Πονάει η κοιλιά μου, ο κύριος ΟΤΕ έκανε πολύ καιρό να μεταφέρει το τηλέφωνο στο καινούργιο σπίτι. Το καινούργιο σπίτι. Κάνω ό,τι κοροϊδεύω. Μένω στο κέντρο της Αθήνας, το ατομικό γαλάζιο φλαμίνγκο δεν υπάρχει πιά. Έχει μείνει το κόκκινο ελικόπτερο για τις μετακινήσεις αλλα είναι τόσο βρώμικο από τις τρίχες του Ζοζέ, τόσο βρώμικο απο του Ζοζέ τις τρίχες. Αναπνέω και πονάω, σκουπίζω με την ηλεκτρική κάθε μέρα τις τρίχες του Ζοζέ. Χτενίζω τις τρίχες του Ζοζέ. Περιμένω τη μέρα που το καινούργιο σπίτι θα έχει χειμώνα και χαλιά στρωμένα για να μη φαίνονται οι τρίχες του Ζοζέ. Στο σούπερ μάρκετ μια κακογαμημένη ακρυλικια κυρία έκανε υστερίες γιατί πήγα στο ταμείο εξπρές κι αντί για δέκα τεμάχια είχα δεκατρία. Βγάλε μωρή κότα το ντουκόχρωμα από το βρωμόστομά σου και μετά μίλα μου, ξεραμένη μύξα, ανάσκελη κατσαρίδα, πλύσου να φύγει κι αυτό το άρωμα που βρωμοκοπάει καυσωνιάτικα και σκάσε. Τι να περιμένεις όμως από άνθρωπο που αγοράζει απο το σουπερμάρκετ κονσέρβα με ντολμαδάκια! Μια φορά πριν χρόνια είχα αγοράσει κι εγώ αλλά ήμουν πολύ μαλακισμένη τότε. Η κοιλιά μου γουργουρίζει, κι ο πόνος πάει δεξιά αριστερά, νοιώθω σαν κάποιος να κάθεται μέσα μου στην ίδια στάση με μένα και να παίζει τσέλο. Το καινούργιο σπίτι ήρθε κατευεθείαν απο τη Λισαβόνα. Εστάλη μέσα σε κουτιά με το ταχυδρομείο. Είναι τόσο αστείο που ολόκληρα σπίτια χωράνε σε κουτιά. Θέλω να δημοσιεύσω το τηλέφωνο του παλιού ιδιοκτήτη να τον παίρνει όλος ο κόσμος και να τον βρίζει για τη γυφτιά του. Για τα λεφτά που κράτησε παράνομα και γιατί είναι απατεώνας και γιατί έπρεπε να υπάρχει αστυνομία της αισθητικής αγαπημένε μου κύριε Όργουελ να τον βασανίζει για το βεραμάν. Βεραμάν. Το όνομά του είναι βεραμάν, ο εμμετός του είναι βεραμάν. Θέλω να τον βάλω να πιει ένα δεκάλιτρο ακρυλικό χρώμα, και μετά να τον σπρώξω απο το σάπιο του μπαλκόνι να πέσει κάτω, να σκάσει σαν μεγάλη κουράδα σε βρώμικη λεκάνη και το αίμα του να είναι βεραμάν. Είναι το χειρότερο είδος ανθρώπου. Το αντίθετο απο 'κείνους που δεν αντέχουν τα ψέμματα. Βρωμάει δεξι-ίλα, και συντηρητικ-ίλα και μιζέρια, έχει λεπτή φωνή επειδή δεν ξέρει να χύνει και μαζέυει σάλια στις άκρες των χειλιών όταν μιλάει. Έχει ένα πλατύ καπιταλιστικό κεφάλι που μοιάζει με κουμπαρά του ταχυδρομικού ταμιευτηρίου. Μερικοί δικοί μου άνθρωποι φεύγουν σε άλλες χώρες, σε άλλους καπιταλισμούς, σε πιο καπιταλισμούς, σε πολύ καπιταλισμούς. Δεν ξέρω αν μπορώ να τους καταλάβω και κυρίως δεν ξέρω αν μπορώ να τους εξηγήσω οτι εκεί που πάνε δεν αλλάζει τίποτα. Θέλω να τους φέρω το παράδειγμα με το γρανάζι που γυρίζει. Μετά βαριέμαι. Δε θέλω να εξηγήσω τίποτα σε κανέναν. Ας πάνε όπου θέλουν. Εκεί που θέλουν. Το πού θέλει να ζήσει κάποιος φανερώνει τόσα πολλά για το τί είναι. Γι' αυτό αγαπαω τον Ζοζέ. Γιατί θέλει να πηγαίνει όλο στο πάρκο. Τον ζηλεύω που δεν έχει ιδέα οτι αυτό που τρώει έχει γελοία ονόματα ενίοτε. Ποιός σκέφτεται τί όνομα θα έχει μια κονσέρβα για έναν σκύλο; Κανένας βεραμάν θα είναι σίγουρα για να σκεφτεί ονόματα όπως  Friends, Filos, Shapes. Ζοζέ συγνώμη που σου παίρνω τις πιο φτηνές κονσέρβες, δεν έχω λεφτά να σου πάρω κάτι άλλο, αλλά τα καινούργια μπισκότα δεν τα περίμενες σήμερα ε;;;Και που να 'ξερες οτι μάλωσα με την κυρία μύξα γιατί είχα δεκατρία πράματα αντί για δέκα. Πλήρωσα και με ρώτησε η κοπέλα στο ταμείο αν θέλω κουπόνια να πάρω ένα σερβίτσιο. Τί να τα κάνω κυρία μου;; Έχω το τεράστιο λευκό πιάτο που είναι για πράσινα φαγητά και το χειμώνα θα τρώω σούπες εκεί μέσα με πορτοκαλί χρώμα και πράσινο και μπεζ και ποτέ βεραμάν. Θέλεις να σου αγοράσω μια μπλε ζώνη από την αγορά στη Μέριδα να τη φοράς να ταιριάζει με τις σαγιονάρες σου; Έχω λεφτά για μια ζώνη. Δεν έχω λεφτά για τίποτα άλλο. Τα  μπούτια μου είναι κρύα κι απο τη μέση και πάνω σκάω. Ζοζέ αύριο θα πάμε στη Θεσσαλονίκη στη Ζαΐρα, θα πάμε στο αεροδρόμιο να κοιτάμε τις κοιλιές των αεροπλάνων και τους  σκυλάδες να επιστέφουν από τις βεραμάν επανωμές τους. Θα κοιμηθώ τώρα. Βαρέθηκα να γράφω. Ήθελα να δοκιμάσω μόνο αν δουλεύει το ίντερνετ στο καινούργιο σπίτι. Ντάξει δουλεύει.