2000044

Το πώς αλλάζει ο άνθρωπος αρχίζει να φαίνεται κάπως απο μικρά πράγματα. Ωχ εγώ τί θα γίνω τώρα που θέλω εϊροκοντίσιον; Εγώ που πάντα αγαπούσα τους ανεμιστήρες, πώς ξέπεσα έτσι; Η πόλη αυτή φταίει. Η ζέστη δεν είναι κατάλληλη λέξη για τη ζέστη. Για τα ανυπόφορα συναισθήματα δεν θα έπρεπε να υπάρχουν λέξεις. Για τη ζέστη, για τη λύπηση, για την κάβλα θα έπρεπε να υπάρχουν μόνο ήχοι. Είναι τόσο ανυπόφορα και τα τρία αυτά που χάνουν το νόημά τους όταν τα εκφράζεις με λέξεις. Έχω δύσπνοια κι αυτός ο χτεσινός πόνος πάλι τί σκατά ήταν; Γιατρέ, γιατρούλη ναι ξέρω γίνεται χαμός στο νοσοκομειο αλλά σε παρακαλώ πάρε το νυστεράκι σου, κάνε μου ένα βζουν στην κοιλιά, μετά κάνε ένα kukfhuh;fd και βγάλε μου αυτό που πρέπει να βγει απο κει, δεν μπορώ να περιμένω άλλο, έλα σε παρακαλώ, θα σου τραγουδήσω μετά ότι θέλεις, όποιο τραγούδι θέλεις, ναι ναι χωρίς λιπαρά ξέρω. Κοιμάμαι λίγο. Βγάζω το φουστάνι, το βάζω κάτω απο τη βρύση, το στραγγίζω λίγο και το φοράω. τρέχω στο κρεβάτι, ξαπλώνω και κοιμάμαι. Για λίγο. Δύο ώρες κρατάει αυτή ψεύτικη υγρασία. Απέναντι απο τον ανεμιστήρα ολη μέρα. Καίγομαι, πετάγονται καύτρες τσιγάρου παντού, στρίβω τσιγάρα πετάγεται ο καπνός, βάζω το χέρι μου μπροστά στον αναπτήρα σα να ήμουν σε πλοίο. Έχω υπο-πονοκέφαλο όλη μέρα. Ήρθε ο Ζοζέ την ώρα που κοιμόμουν, μου έγλειψε ελάχιστα τη μασχάλη να με ξυπνήσει, τρόμαξα, γύρισα απο την άλλη, έφυγε ο Ζοζέ. Δεν μπόρεσα να του κάνω το εμβόλιο, δεν μπορώ να πονέσω κανέναν. Μόνο το δικό μου το δέρμα μπορώ να κατατρυπήσω. Σαν πέρισυ που έτρωγε Arixtra και Innohep. Πόσες τρύπες ήταν; Για να μην πω για τις πιο πριν τρύπες που ευτυχώς κάποιος έκλεισε. Βάζω ραδιόφωνα απο άλλες χώρες. Μ' αρέσει να ακούω ανθρώπους να μιλάνε άλλες γλώσσες κι εγώ να μην καταλαβαίνω. Το προτιμώ απο το να ακούω ανθρώπους να μιλάνε τη δικιά μου γλώσσα και να μην καταλαβαίνω. Ο Schubert μετά που έγραψε τη φαντασία  πήγε και τράβηξε την πιό μεγάλη μαλακία του πλανήτη; Ο Τσίρκας όταν έγραψε την Αριάγνη πήγε κι έχυσε όλη τη μούρη του Στάλιν; Ο Beethoven όταν έγραψε το  allegretto  στην 7η πήγε μετά κι έχωσε τον πούτσο του στο αυτί της υπηρέτριας; Πόσο αβάσταχτο είναι τελικά να σε θαυμάζεις; Τι βάρος τεράστιο! Πώς να σηκώσεις τον εαυτό σου όταν γίνεται αυτό που θέλεις να γίνει; Πού να τον πρωτοπάς; Ο Ζοζέ που περίμενε μια ξηρά τροφή και του ρθανε μπριζολάρες τι να πει; Πόση κάβλα να αντέξει; Έχει μάθει τη λέξη μασάζ. Την ακούει κι έρχεται και στήνεται με την πλάτη μπροστά μου. Ξεκινάω να τον πασπατεύω, μετά απο λίγα δευτερόλεπτα γυρνάει λάγνα το κεφάλι του και με κοιτάει. Τι κρίμα που ένα τόσο όμορφο πλάσμα ξέρει να ακούει τη γελοία κιτς λέξη μασάζ! Πόσες αντιαισθητικές λέξεις χρησιμοποιούμε κάθε μέρα χωρίς να το πάρουμε χαμπάρι; Πώς θα ήταν να μιλούσαμε μόνο με τις λέξεις που μας αρέσουν! Αγαπώ τον Μάνο Σιμωνίδη όσο λίγους σ αυτον τον κόσμο, όσο τον Σαντιάγο και τον Νικολάς. Τους αγαπώ γιατί την πάτησαν όλοι. Τους αγαπώ εκείνους που την πατάνε. Οι άλλοι παραμένουν ζωύφια. Χτες που ασχολήθηκα κρυφά μαζί σου κι εσύ δεν είχες ιδέα η πεταλούδα που ζεί στον αριστερό μου ώμο άριχσε να ξυπνάει, να σε σκέφτεται, δεν θα σου ξαναμιλήσει φυσικά, αυτο το έχει υποσχεθεί στον εαυτό της, κι αυτή όταν λέει κάτι το κάνει, εκτός αν κι αυτή όταν μεγαλώσει αλλάξει και κάνει άλλα,   σε σκέφτηκε όμως  κι αυτό είναι ένα βήμα. Ξύπνησα κι έφαγα και παριζάκι φτιαγμένο απο γαλοπούλα.'Αντε ρε κύριε γιατρέ θέλω να φάω κι εγώ τίποτα. Γιατί όταν βγαίνω από το σπίτι  νοιώθω αυτή την αηδία; Μάλλον φταίει ο κόσμος. Άνθρωποι ζωύφια ΞΕΔΙΑΝΘΡΩΠΟΙ σας διατάζω όλους να αυνανίζεστε λίγο περισσότερο. Θα βοηθήσει όλη την ανθρωπότητα. Τουλάχιστον  εσείς που έχετε εϊρκοντίσιον. Τους άλλους σας καταλαβαίνω.