13

Μια ψάθα με λαμπάκια ανάμεσά μας και πάλι τρομάζω. Μακάρι να είχα την αυτοπεποίθηση αυτής που ζει στην πλάτη μου. Από τότε που γεννήθηκε εκείνη εγώ άρχισα να φοβάμαι πιο πολύ. Λες και της χάρισα όλη τη σιγουριά μου. Φρόντισέ με, φρόντισέ με...Θυμάμαι όλα τα βράδυα πριν έρθεις. Όλα ληγμένα ήταν. Ληγμένη κι εγώ. Δε με έψαχνα μα ήξερα πως μέσα μου γράφει "ανάλωση πριν απο..." Ίσα -ίσα με πρόλαβες και μακάρι να μπορούσα να σου δώσω άλλες απαντήσεις, να σου πω άλλες ιστορίες. Η κοιλιά μου πονάει γιατί παλιά κατάπινα ξυραφάκια. Ακουμπάς τον λαιμό μου κι εκείνος σπαράζει. Ποτέ δεν είχα μπαλκόνι με άνθρωπο απέναντι. Γειτόνισσες που σιδέρωναν μόνο μέσα από τα παράθυρα την ώρα που εγώ αυνανιζόμουν. Τίποτα δεν υπάρχει πριν...Ένα χέρι θυμάμαι και μερικά λόγια που παραλίγο να με ζωντανέψουν μα δεν έδωσα καμία σημασία λες και ήξερα πως θα 'ρθεις. Αντικαταθλιπτικά εισητήρια δεν αγόρασα ποτέ και να πίνω μόνη μου δεν έχει πολλή πλάκα. Δεν έχεις καταλάβει πως ψάχνω απεγνωσμένα να βρω μια καλοκαιρινή τουαλέτα να φοράω, να την ξέρεις μόνο εσύ, να τη βάζω όταν κάνω επίσκεψη στον εαυτό σου, σε κείνον τον εαυτό που ξέρω. Για τον άλλο που δε γνώρισα δε με νοιάζει, δεν ήσουν εσύ. Έχω σπαράξει για 'κείνον τότε που δεν σε είχα και τώρα μου έχουν μείνει μόνο γέλια και φαντασία αλλά δεν ξέρω αν σου αρκεί. Μου κάνεις το Μιριγκόγκο και ξεκαρδίζομαι κι ύστερα σου φωνάζω ουίτ μαμά μου σε άλλη γλώσσα. Είμαι ευτυχισμένος μου γράφεις κάθε φορά με άλλη ορθογραφία λές κι εννοείς κάτι άλλο. Όταν το γράφεις με -η νιώθω πιο σίγουρη. Με -υ με αγχώνει λίγο. Σε παρακαλώ στο καινούργιο αλφάβητο που φτιάχνουμε να μη βάλουμε βήτα και σίγμα. Στις καινούργιες λέξεις που μαθαίνουμε να μη βάλουμε τη γκρίνια και το φόβο και πιο πολύ τώρα που μαθαίνουμε να μετράμε από την αρχή πες μου οτι το 13 δεν είναι κανενός παρά μόνο δικό μας. Ασφυκτιώ μέσα στη σκέψη μου και δεν ξέρω να γράψω όπως εσύ. Λέξεις δεν ξέρω που να κάνουν εντύπωση και με λίγα λόγια ένα πράγμα θέλω να πω τόση ώρα. Είμαι τόσο ερωτευμένη που ζηλεύω ακόμη κι εμένα που σε έχω...